به گزارش قدس آنلاین، مقصود اسعدی سامانی، با تأکید بر لزوم تأمین خسارت زمینگیری توپولفهای شرکتهای هواپیمایی از سوی دولت، به مطالبات شرکتهای هواپیمایی بابت الزام زمینگیری هواپیماهای توپولف توسط دولت، اشاره کرد و گفت: اواخر سال ۱۳۸۹ بود که بنا به دستور رئیس وقت سازمان هواپیمایی کشوری، شرکتهای هواپیمایی دارای هواپیمای توپولف، مکلف شدند از ابتدای اسفند ۸۹، هواپیماهای توپولف خود را زمینگیر کنند.
اسعدی سامانی ادامه داد: در آن زمان چهار شرکت هواپیمایی، ۲۳ فروند هواپیمای توپولف ملکی داشتند که زمینگیر شدند، ضمن آنکه تعدادی هواپیمای توپولف اجارهای هم وجود داشت که آنها نیز رفتند.
دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی اظهار داشت: تعدادی از آن توپولفها، در همان سالها خریداری شده بودند، بنابراین الزام به زمینگیری آنها موجب بروز زیان سنگینی برای شرکتهای هواپیمایی شد.
وی ادامه داد: این از رده خارج شدن توپولفها، به نوعی هزینههایی برای شرکتهای هواپیمایی به دنبال داشته است زیرا این هواپیماها زمانی که از رده خارج شدند هنوز عملیاتی بودند و برخی از شرکتهای هواپیمایی بابت خرید این هواپیماها هنوز به دولت بدهکار هستند. به عنوان مثال ۱۴ فروند از این هواپیماها متعلق به شرکت هواپیمایی ایران ایرتور بود که ۹۰ میلیون یورو از محل صندوق توسعه ملی برای خرید این هواپیماها از دولت پول گرفته بود.
اسعدی سامانی بیان کرد: توپولوفهای ایرانایرتور زمانی خریداری شد که ایرتور شرکتی دولتی بود و زمانی که این ایرلاین به بخش خصوصی واگذار شد بدهیهای آنها هم به بخش خصوصی منتقل شد.
وی افزود: در این مدت شرکتهای هواپیمایی پیگیر خسارت خود بابت این قانون سازمان هواپیمایی کشوری شدند، اما تاکنون به نتیجه نرسیدهاند.
دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی اظهار داشت: پیشنهاد دادهایم دولت در قانون بودجه سال آینده، اعتباری را بابت خسارت زمینگیری و توقف فعالیت هواپیماهای توپولف به شرکتهای هواپیمایی پرداخت کند.
اسعدی سامانی ادامه داد: اگر دولت در این باره تمهیداتی نداشته باشد، شرکتهای هواپیمایی موضوع خسارت خود را از طریق مراجع قضایی پیگیری خواهند کرد.
وی با اشاره به اینکه نظر وزارت راه و شهرسازی و سازمان هواپیمایی کشوری در این باره مثبت است، گفت: لازم است سازمان برنامه و بودجه در این باره همکاری کند و اعتباری اختصاص دهد
دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی یادآور شد: البته شرکتهای هواپیمایی نیازی به دریافت ارقام نقدی ندارند، بلکه میتوانند این خسارت خود را با بدهی به شرکت فرودگاهها و شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی تهاتر کنند.
اسعدی سامانی گفت: این منطقی است که با از رده خارج کردن و اسقاط این هواپیماها، باید تکلیف بدهیهای شرکتهای هواپیمایی به دولت و تکلیف دولت در قبال ایرلاینها مشخص شود به هر حال طبق الزام دولت، این هواپیماها اسقاط شد و باید این بدهی هم به نوعی تعیینتکلیف شود.
دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی بیان کرد: مشکل دیگر این توپولفها این است که ایرلاینها بابت پارک این توپولفهای زمینگیر در فرودگاهها، رقم سنگین هزینه پارکینگ را میپردازند.
به گزارش فارس هشت سال پیش در چنین روزی، حوالی ساعت ۱۱:۴۵ خبری مبنی بر بروز مشکل و قطع ارتباط با پرواز شماره ۷۹۰۸ هواپیمای توپولف کاسپین که فقط ۱۶ دقیقه قبل فرودگاه امامخمینی تهران را به مقصد ایروان ترک کرده بود منتشر شد؛ دقایقی بعد، یک فروند هواپیمای آموزشی متعلق به آموزشگاه خلبانی هما، بقایای توپولف ۱۵۴ به رجیستر EP-CPG را در جنوب غربی قزوین مشاهده کرد تا تأیید شود که یکی از مرگبارترین سوانح هوایی ایران رقم خورده است.
این هواپیما با هدایت استاد خلبان شیراکبری، چند ثانیه پس از مجاز شدن برای افزایش ارتفاع به ۳۲۰۰۰ پایی، و در ارتفاع ۲۸۸۰۰ پایی، ناگهان با گردشی شدید به چپ، به سمت زمین شیرجه زد و در کمتر از ۵۵ ثانیه به ارتفاع ۱۴۷۰۰ ایی رسید و سپس از صفحه رادار مرکز کنترل هوایی کشور محو شد.
طبق اعلام کمیسیون بررسی سانحه سازمان هواپیمایی کشوری، نقص فنی و جدا شدن دیسک کمپرسور کم فشار (LPC) موتور شماره ۱ و برخورد این قطعه با دم هواپیما منجر به از دست رفتن کنترل آن و در نهایت جانباختن ۱۶۸ نفر مسافران پرواز شد.
پس از بروز چندین سانحه برای هواپیمای توپولف ۱۵۴ در کشور و مهمتر از همه سقوط توپولف کاسپین در قزوین، اواخر سال ۱۳۸۹ بود که با اهتمام رسانهها و دستور رئیس وقت سازمان هواپیمایی کشوری (نخجوانی)، توپولفها زمینگیر شدند؛ علت اصلی زمینگیری توپولفها عدم پشتیبانی از سوی کارخانه سازنده و عدم اطمینان ایمنی از پرواز این مدل هواپیما، معرفی شد.
آن زمان چهار شرکت هواپیمایی ایران ایرتور، کیشایر، تابان و کاسپین، در ناوگان خود توپولف داشتند که طبق دستور دولت این هواپیماها زمینگیر و در پارکینگ فرودگاههای مهرآباد و شهید هاشمینژاد مشهد متوقف شدند.
از سوی دیگر شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران هم از سال قبل مهلتی به ایرلاینها برای اسقاط هواپیماهای غیرعملیاتی داد. بنا به گفته رحمتالله مهآبادی، همه علامتهای ثبت (رجیسترهای) هواپیماهای زمینگیر و غیرعملیاتی با هماهنگی شرکتهای هواپیمایی استخراج و به صورت رسمی تقدیم سازمان هواپیمایی کشوری شد و این سازمان، هواپیماهای فرسوده را به عنوان ناوگان از رده خارج٬ مستهلک و غیرقابل بازگشت به حوزه عملیاتی تعریف میکند.
بنا به گفته مهآبادی، با جمعآوری این هواپیماها، در فرودگاه مهرآباد ۱۰ تا ۱۲ محل پارک هواپیما ایجاد میشود که میتواند فضای پارک هواپیما در این فرودگاه را تا حدودی افزایش دهد.
با توجه به رشد پروازهای فرودگاه مهرآباد، تا ۵ سال آینده این فرودگاه در مجموع به ۷۵ محل پارک هواپیما نیاز دارد.
در حال حاضر حدود ۴۰ فروند هواپیمای اسقاطی در فرودگاه مهرآباد وجود دارد که بدنه این هواپیماها میتواند برای کاربریهای آموزشی، توریستی، گردشگری، رستوران یا سایر موارد استفاده شود.
نظر شما